Van Kimberley naar Banff

Zondag 4 juli, van Kimberley naar Banff.
Onze vermoedens omtrent de buren op de camping waren niet voor niets. Ze hadden echt iets te vieren en leken lak te hebben aan de stilteregels op de camping, om half elf stilte.
Gitaarklanken en vals gezang werden afgewisseld met luidruchtig gelach en klinkende bierflessen.JW en Nyncke trokken zich er eigenlijk niet zoveel van aan, Nyncke slaapt overal doorheen en JW is ietwat hardhorend dus die hoorde het nauwelijks en zodra hij slaapt lijkt het alsof de houtkap is begonnen.
If you know what I mean. Tot half drie heb ik kruiswoordraadsels zitten maken en werd het bij de buren eindelijk wat stiller.
We hadden gisteren al afgesproken dat we bij de Duitser in Kimberley zouden ontbijten. Dus om 9 uur stapten we Chef Bernards Schnitzelhaus binnen. Daar hadden we gisteren ook een stukje apfelstrudel gekocht en dat smaakte echt wel duits/oostenrijks. Bernard zelf verwelkomde ons in het duits en kwam gelijk met de koffie aan. We hadden alledrie een ander ontbijt gekozen. Maar alles smaakte prima, en alles was de zelfde prijs inclusief onbeperkt koffie.
Aan de tafel naast ons waren twee canadeese echtparen komen zitten die afzonderlijk van elkaar ook met de camper waren gekomen. We raakten met ze aan de praat en al snel was duidelijk dat ze met een doel naar Kimberley waren gekomen. Vanaf maandag zou er voor zeven dagen lang een Accordeon Concour in Kimberley zijn en zij wonen dat ieder jaar bij.Ze probeerden ons er ook enthousiast voor te maken maawij hadden onze plannen al gemaakt. Bovendien moesten we er niet aan denken om weer terug naar de laatste camping terug te gaan. We groetten elkaar en gingen verder.
Op naar Banff via Kootenay National Park. Een park waar we voor het eerst de parkpas nodig zullen hebben.
Voodat we er waren moesten we eerst nog wat populaire plaastjes passeren waaronder Fairmont Hot Springs, Invermere en Windemere en Radium Hot Springs. Dorpjes die vooral bekend staan om de heetwaterbronnen. Vooral Radium Hot Springs is een zeer toeristisch platsje dat ook erg duits/oostenrijkse invloeden heeft, muurschilderingen op de huizen, bloembakken aan de balkons en namen als Alpenhof, Alpenhotel.
We hebben echter niet de moeite genomen om er even rond te kijken, het was er erg druk en auto's en campers stonden in de file om te tanken. Ook naar de toegang tot de highway door Kootenay Park stond een kleine rij auto's en campers. Hier kon namelijk de parkpas gekocht worden.
Het was een hele mooie route en vooral het eerste gedeelte liep langs steile rotswanden.Ook een drukke route. Wij denken dat er heel veel mensen terug naar huis gingen na een lang weekend verlof vanwege Canada Day.
Verder op de route door Kootenay Park was duidelijk de schade te zien aan de naaldbomen, maar niet helemaal duidelijk is of het gebied gestroffen is door de Pine beetle of door de vele bosbranden die vorig jaar door het hele landverspreid woedden. Er is een zeer groot gebied aangetast, zeker meer dan 50 vierkante kilometers. Het doet een beetje spooky aan.
Door het park heen wordt er ook veel gewaarschuwd voor overstekend wild, beren op de weg en bezienswaardigheden. Wild hebben we er niet gezien. En vanwege de aanhoudende regen zijn we ook niet gestopt om de watervallen of meertjes te bekijken. We zijn in een ruk doorgereden naar Banff.
Daar waren we om ongeveer half twee in de middag. En als je dan over toeristische plaatsen spreekt, Banff is heeeeel errug toeristisch. Je kon bijna over de hoofden lopen. Alle parkeerplaatsen stonden vol, dus we reden eigenlijk maar gelijk door naar de camping, Tunnel Mountain Trailer. Gelukkig hadden we de plaats al gereserveerd vanuit Nederland, want ook bij de camping bleek toch een enorme wachtrij te staan.Bij de receptie liepen een paar wapiti's rustig te grazen, en groundsquirrels kwamen nieuwsgierig uit hun holletjes gekropen.
We hebben de camper gestald, elektra en water aangesloten en zijn met de bus naar het centrum gegaan.
Daar hebben we bij The Old Spaghetti Factory alvast maar een avondmaaltijd genuttigd. Daarna nog even gewinkeld en terug naar de camping. Toen ik nog even een eindje ging lopen en een paar foto's ging nemen van de omgeving zag ik in een oogwenk een hondachtige voorbij lopen. Heb even goed gekeken en volgens mij was het een Coyote. Hij staat op de foto. Het kan trouwens ook een grote vos zijn.
Daarna nog even relaxed in camper.
Het is hier geen hoog zomer hoog, de temperaturen liggen onder het gemiddelde voor deze tijd van het jaar, dus de korte broeken zijn nog niet uit de kast geweest. Morgen gaan we naar Lake Louise, en misschien eerst een bezoekje aan Sulphur Mountain, als het weer helder genoeg is.