Van Oliver naar Creston
Door: Jacqueline
Blijf op de hoogte en volg Jacqueline
04 Juli 2010 | Canada, Oliver
Vrijdag 2 juli, van Oliver naar Creston.
Vandaag zijn we opgestaan met regen. Zo'n beetje de hele nacht heeft het geregend. Nou ja, zolang we droog zitten en niet echt naar buiten hoeven is het prima.
Vandaag stond er een fikse tour op het programma, van Oliver naar Creston BC, ongeveer 360 km. Dat lijkt niet zoveel maar volgens de tomtom toch nog ruim 6 uur rijden.
Of we go then.Eerst nog even tanken van de bolide lust wel een slokje en dan via Osoyoos naar de eerste bergpas, Phoenix Mountain,1105 m hoog. Het eerste gedeelte was een enorme directe klim, maar het uitzicht naar het dal was fantastisch. Helaas was er geen gelegenheid om te stoppen. Het landschap langs Highway 3 doet erg denken aan de wegen in de Franse alpen. Veel glooiende grasvlaktes, het enige verschil met Frankrijk is dat je hier af en toe een beer in de berm ziet.
De pas werd zonder moeite door de camper genomen. De afdaling trouwens ook. Hoewel het heel wat stuurmanskunsten kostte om de welwillende bolide tijdens de afdaling in bedwang te houden.
De volgende pas was de Bonanza pas. 1535 m hoog. Heftig maar gelukkig ook zonder problemen genomen.
Het is een prachtige route om te rijden. Hoe horger we in de bergen kwamen, des te meer we in de wolken gingen rijden. Het weer veranderde van zonnig vrijwel direct in een heftige regenbui.
De plaatsjes waar we doorheen rijden, Grand Forks, Greenwood e.d. zijn kleinere plaatsjes, die voornamelijk bestaan uit een Main Street met winkeltjes, waaronder foodstores en benzinepompen en slechts een paar woonhuizen.
Er waren heel wat dappere fietsers die in de stromende regen deze bergpassen probeerden over te steken.
De laatste pas was tevens de hoogste, de Kootenay pas 1774 m hoog. Ook wel de lastigste om te nemen, een hele lange aanloop en een nog langere afdaling. Maar alles zonder problemen.
Onze eindbestemming kwam al in zicht. Eenmaal uit de bergen kwamen we in een breed dal, Creston Valley, uiteindelijk onze eindbestemming van vandaag. JW was toch wel erg moe geworden van het ingespannen rijden en blij dat we er waren. Op Scotties RV in Creston hebben we overnacht. Een leuke, kleinschalige camping, met een zeer aardige eigenaar die speciaal voor ons nog een paar branches(takken) van de boom afknipte om onze camper niet te beschadigen.
Na het avondmaal zijn we vrij snel gaan slapen, want het was een vermoeiende, intensieve rit. Voor de volgende dag staat een minder verre rit op het programma, maar wel met wat bezienswaardigheden.
Vandaag zijn we opgestaan met regen. Zo'n beetje de hele nacht heeft het geregend. Nou ja, zolang we droog zitten en niet echt naar buiten hoeven is het prima.
Vandaag stond er een fikse tour op het programma, van Oliver naar Creston BC, ongeveer 360 km. Dat lijkt niet zoveel maar volgens de tomtom toch nog ruim 6 uur rijden.
Of we go then.Eerst nog even tanken van de bolide lust wel een slokje en dan via Osoyoos naar de eerste bergpas, Phoenix Mountain,1105 m hoog. Het eerste gedeelte was een enorme directe klim, maar het uitzicht naar het dal was fantastisch. Helaas was er geen gelegenheid om te stoppen. Het landschap langs Highway 3 doet erg denken aan de wegen in de Franse alpen. Veel glooiende grasvlaktes, het enige verschil met Frankrijk is dat je hier af en toe een beer in de berm ziet.
De pas werd zonder moeite door de camper genomen. De afdaling trouwens ook. Hoewel het heel wat stuurmanskunsten kostte om de welwillende bolide tijdens de afdaling in bedwang te houden.
De volgende pas was de Bonanza pas. 1535 m hoog. Heftig maar gelukkig ook zonder problemen genomen.
Het is een prachtige route om te rijden. Hoe horger we in de bergen kwamen, des te meer we in de wolken gingen rijden. Het weer veranderde van zonnig vrijwel direct in een heftige regenbui.
De plaatsjes waar we doorheen rijden, Grand Forks, Greenwood e.d. zijn kleinere plaatsjes, die voornamelijk bestaan uit een Main Street met winkeltjes, waaronder foodstores en benzinepompen en slechts een paar woonhuizen.
Er waren heel wat dappere fietsers die in de stromende regen deze bergpassen probeerden over te steken.
De laatste pas was tevens de hoogste, de Kootenay pas 1774 m hoog. Ook wel de lastigste om te nemen, een hele lange aanloop en een nog langere afdaling. Maar alles zonder problemen.
Onze eindbestemming kwam al in zicht. Eenmaal uit de bergen kwamen we in een breed dal, Creston Valley, uiteindelijk onze eindbestemming van vandaag. JW was toch wel erg moe geworden van het ingespannen rijden en blij dat we er waren. Op Scotties RV in Creston hebben we overnacht. Een leuke, kleinschalige camping, met een zeer aardige eigenaar die speciaal voor ons nog een paar branches(takken) van de boom afknipte om onze camper niet te beschadigen.
Na het avondmaal zijn we vrij snel gaan slapen, want het was een vermoeiende, intensieve rit. Voor de volgende dag staat een minder verre rit op het programma, maar wel met wat bezienswaardigheden.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
