Omgeving Banff en Lake Louise

Maandag 5 juli.
Het was wederom een koude nacht.Maar we hebben redelijk goed geslapen.Een extra deken zou toch wel welkom zijn. We deden het vanochtend rustig aan, lekker ontbeten in de camper met scrambeled eggs, verse koffie en duitse broodjes uit Kimberley.
Na het ontbijt zijn we richting Banff Gondola gereden om met de kabinelift naar Sulphur Mountain te gaan. Er was wel wat bewolking maar we konden zelf te top van de berg vanaf het grondstation zien.Dus gaan met die banaan.
Het was een ritje van 8 minuten. Bovenop was het natuurlijk wel wat kouder en er stond meer wind dan beneden, maar dat is normaal in de bergen. Het uitzicht van goed, maar beperkt door de bewolking, we konden zo'n 5 km ver kijken. Vanaf het bergstation kon je via een boardwalk verder lopen naar een nog hogere top. JW en Nyncke pasten voor deze trip, ik vond dat ik wel moest gaan ik was er nu toch. Het was letterlijk en figuurlijk adembenemend. Een prachtige wandeling, met net iets meer uitzichten dan vanaf het andere station. Het werd ook kouder en nog winderiger, maar door het lopen kreeg je het vanzelf warm. Na 25 minuten was ik bij de top. Onderweg waren er veel nieuwsgierige chipmunks die keken of ze niets te eten kregen. Echter het voeren van de wilde dieren is ten strengste verboden.
Na 45 minuten was ik terug in het bergstation. JW en Nyncke hadden alvast iets te drinken genomen in het panoramarestaurant.
Met de kabelbaan weer terug naar beneden gegaan, het had ook te voet gekund, maar het is niet verstandig om dat in je eentje te doen in verband met gevaar van beren.
Na Sulphur Mountain zijn we naar de Bow Falls gereden. Een stroomversnelling met hoogteverschil in de Bowriver. Om er te komen moesten we door verschillende woonstraten in Banff, wat een genot is om door te rijden. Wat een ontzettend leuke huizen staan hier, helemaal onze stijl. Loghouses met een fundament van grote keien of natuurstenen flagstones. Het doet allemaal bijzonder gezellig aan. Zeker in de winter zal het hier sprookjesachtig mooi zijn. Bij de Bow Faals stond een Mountie in uniform erg fotogeniek te zijn. Iedereen die er liep moest met hem op de foto. Volgens ons was hij uitgekozen op zijn oneindige glimlach.
Na Bow Falls zijn we richting Basin and Cave gereden, alwaar een grot en warmwaterbronnen zijn.
Helaas was het gesloten. Maar niet getreurd, een tweetal herten stonden ongestoord van de jonge blaadjes te grazen in de struiken. Bovendien zat er een raafachtige vogel, een hele grote kraai in een boom kraaien dat ie ook op de foto wilde, dus je raad het al.... .
De volgende stop zou zijn bij Vermillion Lakes. Meren die waarschijnlijk bij zonlicht een hele mooie kleur hebben, maar toen wij er waren was het water niet echt bijzonder. Het qua natuur wel mooie meren, waar volgens de reisgids diverse soorten wild gespot kunnen worden, waaronder elanden, bighorn sheep e.d.. Helaas lieten ze zich niet zien. Daarna via de Bow Valley Parkway naar Lake Louis, ook vanwege het wild wat je er tegen kunt komen. Maar, je raad het al zeker, geen wilde dieren gezien. Wel een mooie route om te rijden. Op de camping bij Lake Louis waren we blij dat we een reservering hadden, toen we bij de gate kwamen stond er een bord dat de camping vol zou zijn. We hebben een mooie plek, helaas zonder firepit, maar lekker dicht bij de washrooms. Vanavond eten we rosti met vissticks en sla.
Als we willen kunnen we vanavond in het amphitheatre een voorstelling bijwonen over de wilde dieren en hun geschiedenis.