De eerste waldag in Haines

Woensdag in Haines.
Na een rustige vaarnacht, je merkt echt nauwelijks iets van het varen, meerden we woensdag aan in Haines. Een klein plaatsje dat slechts zo'n 1800 inwoners telt. Het is prachtig gelegen in een inham in een baai met op de achtergrond nog besneeuwde bergen. Er ligt nog sneeuw in Alaska omdat er afgelopen winter een recordhoeveelheid sneeuw is gevallen. Op 1 april j.l. Lag er nog zo'n acht meter sneeuw. 
Na het ontbijt zijn we de wal op geweest en hebben ons met de trolley naar Haines downtown laten brengen. Binnen 5 minuten waren we er al. En binnen vijf minuten waren we er ook al weer uitgekeken. Het stelt qua plaats echt niet zoveel voor, maar gelukkig hadden we voor de middag een excursie geboekt.
Om 15.30 uur zouden we met een bus naar Takshanuk mountain experience gebracht worden. We moesten  ons aan het eind van de pier melden. Omdat we behoorlijk op tijd waren konden we nog even getuigen zijn van een lifeshow van een paar zeevisarenden die aan het eten waren op het strand. Een paar visser hadden en net gevangenzalm neergegooid voor de arenden en daar kwamen ze gelijk op af. Er waren er ongeveer 5 , en een paar jonge. We konden er redelijk dichtbij komen . Erg leuk om te zien.
Vervolgens gingen we met de bus naar het bedrijf, vanwaaruit onze bergtocht met de op golfkarretjes gelijkende wagentjes zou beginnen.
Ze stonden al klaar toen we eraan kwamen. In de bus had John, de gids, al uitleg gegeven over de versnellingsbak van de kar (Mule 3050) . Het was allemaal niet zo ingewikkeld.
We stapten in en in colonne  van een tiental wagentjes reden we zigzaggend de berg op. Op onverharde weggetjes. Gelukkig was het droog en redelijk zonnig weer. Het was op sommige stukken erg steil maar wel erg leuk.
De eerste etappe ging totaan de lodge waar we koffie met versgebakken koekjes kregen. Vervolgens ging de trip verder omhoog tot een totale hoogte van 300 meter. Niet zo spectaculair maar qua natuur wel de moeite waard.
Na het hoogste punt, waar ook nog steeds sneeuw lag, ging de rit verder bergafwaarts. We eindigden de rit met een diner in de lodge, kip, heilbot met fruitsalade en geroosterde aardappelen. Erg smakelijk.
We werden met de bus teruggebracht naar het dorp. Onderweg maakte John nog een ommetje naar het Chilkoot Lake. Op een gegeven moment zag iemand een beer in het gras ongeveer 100 meter van de weg af. De bus stopte om  ons de gelegenheid te geven er foto's van te maken. Het is uiteindelijk gelukt om ook deze beer vast teleggen op foto , maar erg wazig.
Om 8.00 uur 's avonds waren we terug bij het schip, maar net op tijd want om half negen zou het weg varen. Maar ze varen niet eerder weg, voordat iedereen terug is aan boord. Bij het van boord gaan wordt alles geregistreerd, en bij het terugkomen ook weer. Dus pas als iedereen terug is vertrekt het schip.